A Place to discover
The idea of opening a house as a temporary accommodation for travelers who love old buildings and the atmosphere of Thonburi became gradually clearer as the renovation of his two-storey house progressed.
During the restoration, we discovered many stories related to the House and the people who lived here, some by word of mouth, some through research, and others in the traces of evidence left to be seen in the fabric of the building. All of these create an ever-deeper connection with this House.
Opening the House of ‘neil niwas’ to welcome the travelers is the pride of Mahasith family and is considered as a small step to pass on the architecture of houses from era to era (1890-present), from generation to generation. Although the building has been expanded and modified to meet the changing needs of its inhabitants, it retains most of its original structure. Sympathetic and limited alterations have resulted in it being able to stand gracefully for more than 130 years, relatively unscathed by the effects of time.
Lychees, mangoes, rose apples, bananas found in the gardens are lasting symbols of Thonburi’s history as a rich orchard in ancient times.
Betel nuts and betel leaves used to be an important raw material for the owner’s family household business.
Insects, small animals, large trees, fruits and flowers are found in the landscape, all help creates a pleasant atmosphere for living, as well as showing the interdependence between man and nature.
แนวคิดในการเปิดบ้านเป็นที่พักชั่วคราวสำหรับนักเดินทางที่ชื่นชอบอาคารเก่าและบรรยากาศฝั่งธนบุรี ค่อยๆ ชัดเจนขึ้นพร้อมๆกับความคืบหน้าในการบูรณะและปรับปรุงบ้านพักอาศัยสองชั้นหลังนี้
ระหว่างการซ่อมแซมเราได้ค้นพบเรื่องราวมากมายเกี่ยวข้องกับบ้านและบุคคลที่เคยอาศัย ณ สถานที่แห่งนี้ ไม่ว่าจะผ่านเข้ามาโดยตรงจากคำบอกเล่า จากร่องรอยหลักฐานต่างๆบนงานสถาปัตยกรรม หรือผ่านมาโดยอ้อมจากการค้นคว้าหาข้อมูล เหล่านี้สร้างให้เกิดความผูกพันต่อที่แห่งนี้มากยิ่งขึ้นทุกวัน
การบูรณะซ่อมแซม และเปิดประตู “นีลนิวาส” เพื่อต้อนรับนักเดินทางในครั้งนี้ ถือเป็นความภาคภูมิใจของครอบครัวมะหะสิทธิ์ และนับได้ว่าเป็นก้าวเล็กๆ ในการส่งผ่านงานสถาปัตยกรรมบ้านพักอาศัยจากยุคสู่ยุค (พ.ศ. 2433 - ปัจจุบัน) จากรุ่นสู่รุ่น แม้ว่าอาคารจะถูกต่อเติมและปรับเปลี่ยนหน้าที่ใช้สอยบางอย่างเพื่อให้สอดคล้องและเหมาะสมกับวิถีการดำเนินชีวิตในแต่ละยุคสมัยแต่ทั้งหมดก็ยังถูกเก็บรักษาให้คงอยู่่ในสภาพที่ค่อนข้างครบถ้วนสมบูรณ์เท่าที่จะสามารถทำได้ตามเหตุและปัจจัย ณ เวลานั้นๆอันส่งผลให้สามารถยืนหยัดอย่างสง่างามมาได้อย่างยาวนาน มากกกว่า 130 ปี
ลิ้นจี่ มะม่วง ชมพู่ กล้วย ที่พบในบริเวณบ้านเปรียบเหมือนสัญลักษณ์ที่หลงเหลือและบ่งบอกว่าธนบุรีเคยเป็นสวนผลไม้ที่เคยอุดมสมบูรณ์มากมาก่อน
ผลหมากและใบพลู ล้วนเคยเป็นวัตถุดิบสำคัญต่อการทำอุตสาหกรรมหมากดิบสดหมากดิบแห้ง ภายในครัวเรือนของผู้อาศัย ณ ที่แห่งนี้
แมลง สัตว์ขนาดเล็ก ต้นไม้ใหญ่ ผลไม้และดอกไม้ที่พบในพื้นที่ช่วยสร้างบรรยากาศอันรื่นรมย์แก่การพักผ่อนและอยู่อาศัยแบบพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน ระหว่างมนุษย์และธรรมชาติ